Het Beloofde Land
De reis gaat verder, nu over de wandelwegen van het Beloofde Land, zo voelt het ook een beetje, ik heb er immers lang naar uit gekeken. En ook bedacht hoe ik daar zou gaan lopen om in Jeruzalem te komen. De beste tijd is in het voorjaar, vanwege de hitte in de zomer. Het is nu juni en het wordt eigenlijk al te heet, de temperatuur komt nu dagelijks dik boven de 30°, dat maakt het moeilijker, soms moet ik besluiten een stukje per bus te doen of een dag over te slaan. Toch blijven lopen is misschien ook een optie, maar ik merk dat ik tegen grenzen aanloop. En ik wil graag in goede conditie aankomen in Jeruzalem.
Met een klein toestel vloog ik van Larnaca naar Haifa, in hooguit 40 minuten. Ik verwachtte in Haifa een grote luchthaven aan te treffen, wat het ook is, maar het vliegtuigje landde in een uithoek en ik stond opeens op een stoffig industrieterrein zonder informatie en zonder voorzieningen, heel merkwaardig. De mensen om me heen stapten in hun geparkeerde auto en ik had geen idee welke kant ik op moest. Een militair zag me rondkijken en hielp me: met een bus naar een buitenwijk, een tram naar een groot busstation en dan weer een bus naar Tiberias. Er rijden veel bussen en ze zijn comfortabel.
Ik heb ervoor gekozen om de Israel National Trail te volgen. Deze wandelweg is opgezet om de historische heilige plaatsen te verbinden met het moderne Israel. Alle informatie over de route en de benodigde kaarten zijn door Jacob Saar beschreven in een onmisbaar handboek.
De weg loopt van Dan in het uiterste noorden naar Eilat, diep in de woestijn. De totale weg is 1000 km lang. Ik ben begonnen in Tiberias aan het Meer van Galilea en wandel via Galilea, Caesarea en Judea naar Jeruzalem.
Onderweg vind ik onderdak in hostels, soms een camping en in de kleine dorpen zijn er de z.g. Trail Angels. Dit zijn welwillende mensen die wandelaars op deze weg helpen aan onderdak. Heel praktisch is dat in streken waar verder geen voorzieningen zijn. De Trail Angels geven advies en helpen je met alles wat je nodig hebt. Orthodox gelovigen verlenen deze service niet op de sabbat (zaterdag), wat wel eens erg lastig is.
Genoeg water meenemen is uitermate belangrijk met deze warmte, ik dacht dat de vaak geadviseerde 5 ltr per dag overdreven was, maar je hebt het echt nodig. Bijvullen is niet altijd mogelijk, dus dan 's morgens 5 ltr in je rugzak.
Mijn startplaats Tiberias ligt aan het meer van Galilea, het is een prachtige omgeving. In deze streek kun je veel bijbelse verhalen situeren: Jezus loopt op het water, de wonderbaarlijke spijziging, de storm op het meer etc. Heel bijzonder is het om hier nu rond te lopen. Enkele dagen geleden ging de route over de berg Tabor, het was een klim van 2,5 uur, maar wat een prachtig uitzicht heb je vandaar over de heuvels van Galilea. Een ware spirituele ervaring. Ook zo'n bijzondere bijbelse plek.
Op 30 mei vierde men hier Shavuot, een belangrijk joods feest. Het woord betekent de vijftigste dag, 50 dagen na Pesach herdenkt men het ontvangen van de wet in de Sinaï-woestijn. Ook wordt op deze dag een deel van de oogst geofferd. Christenen namen deze feestdag over: Pinksteren. En hoewel de Joden verspreid zijn over de hele wereld en men ook onderlinge verdeeldheid kent, markeert dit feest hun identiteit. Er is geen volk dat zo verspreid is en zo bedreigd en gehaat wordt. En toch zie je dat mensen hierin hun weg vinden. Er wordt niet steeds over gesproken, maar het is zeker aanwezig.
Joden die elders in de wereld wonen willen vaak toch op hun oude dag in Israel wonen, ik sprak een vrouw uit de VS die dit probeert te regelen.
In Haifa leven Joden en Arabieren naast elkaar en is de sfeer best open. In de 19de eeuw hebben Duitse Joden zich daar gevestigd en zich sterk gemaakt voor de (toenmalig) toekomstige Joodse Staat. Ik logeer hier in het German Colony Guesthouse.
In Nazareth is een project om in de oude stad winkeliers weer zover te krijgen handel te drijven. Door etnische verdeeldheid, geweld en drugshandel waren daar veel winkels dicht.
Veel mensen hebben ooit in een kibbboets gewerkt. Werk en onderwijs op vrijwillige basis en leven in een gemeenschap met Palestijnen, Joden en Christenen in een sfeer van wederzijds respect. Het systeem bestaat nog steeds, hoewel het streng gemeenschappelijke wel afgezwakt is.
Op het platteland herken je soms heel bijzondere situaties. Ik was in Yafne'el in een kleine supermarkt, daar zag ik een vrouw boodschappen doen met drie karren en elf kleine kinderen om zich heen. Vrouwen en meisjes droegen daar lange rokken en lang haar, mannen waren in zwart-wit en met keppeltje. Twee dagen later vertelde iemand me: ja, dat dorp is verdeeld, de ene helft is streng orthodox, de andere helft wil dat juist niet.
Ik probeer vol te houden in de hitte, mijn schoenen raken versleten, mijn garderobe is ook niet meer wat het was, maar ik word gedragen en hoewel niet op de Pinksterdag hoop ik spoedig in Jeruzalem aan te komen.
Hartelijke groet,
Bram
Met een klein toestel vloog ik van Larnaca naar Haifa, in hooguit 40 minuten. Ik verwachtte in Haifa een grote luchthaven aan te treffen, wat het ook is, maar het vliegtuigje landde in een uithoek en ik stond opeens op een stoffig industrieterrein zonder informatie en zonder voorzieningen, heel merkwaardig. De mensen om me heen stapten in hun geparkeerde auto en ik had geen idee welke kant ik op moest. Een militair zag me rondkijken en hielp me: met een bus naar een buitenwijk, een tram naar een groot busstation en dan weer een bus naar Tiberias. Er rijden veel bussen en ze zijn comfortabel.
Ik heb ervoor gekozen om de Israel National Trail te volgen. Deze wandelweg is opgezet om de historische heilige plaatsen te verbinden met het moderne Israel. Alle informatie over de route en de benodigde kaarten zijn door Jacob Saar beschreven in een onmisbaar handboek.
De weg loopt van Dan in het uiterste noorden naar Eilat, diep in de woestijn. De totale weg is 1000 km lang. Ik ben begonnen in Tiberias aan het Meer van Galilea en wandel via Galilea, Caesarea en Judea naar Jeruzalem.
Onderweg vind ik onderdak in hostels, soms een camping en in de kleine dorpen zijn er de z.g. Trail Angels. Dit zijn welwillende mensen die wandelaars op deze weg helpen aan onderdak. Heel praktisch is dat in streken waar verder geen voorzieningen zijn. De Trail Angels geven advies en helpen je met alles wat je nodig hebt. Orthodox gelovigen verlenen deze service niet op de sabbat (zaterdag), wat wel eens erg lastig is.
Genoeg water meenemen is uitermate belangrijk met deze warmte, ik dacht dat de vaak geadviseerde 5 ltr per dag overdreven was, maar je hebt het echt nodig. Bijvullen is niet altijd mogelijk, dus dan 's morgens 5 ltr in je rugzak.
Mijn startplaats Tiberias ligt aan het meer van Galilea, het is een prachtige omgeving. In deze streek kun je veel bijbelse verhalen situeren: Jezus loopt op het water, de wonderbaarlijke spijziging, de storm op het meer etc. Heel bijzonder is het om hier nu rond te lopen. Enkele dagen geleden ging de route over de berg Tabor, het was een klim van 2,5 uur, maar wat een prachtig uitzicht heb je vandaar over de heuvels van Galilea. Een ware spirituele ervaring. Ook zo'n bijzondere bijbelse plek.
Op 30 mei vierde men hier Shavuot, een belangrijk joods feest. Het woord betekent de vijftigste dag, 50 dagen na Pesach herdenkt men het ontvangen van de wet in de Sinaï-woestijn. Ook wordt op deze dag een deel van de oogst geofferd. Christenen namen deze feestdag over: Pinksteren. En hoewel de Joden verspreid zijn over de hele wereld en men ook onderlinge verdeeldheid kent, markeert dit feest hun identiteit. Er is geen volk dat zo verspreid is en zo bedreigd en gehaat wordt. En toch zie je dat mensen hierin hun weg vinden. Er wordt niet steeds over gesproken, maar het is zeker aanwezig.
Joden die elders in de wereld wonen willen vaak toch op hun oude dag in Israel wonen, ik sprak een vrouw uit de VS die dit probeert te regelen.
In Haifa leven Joden en Arabieren naast elkaar en is de sfeer best open. In de 19de eeuw hebben Duitse Joden zich daar gevestigd en zich sterk gemaakt voor de (toenmalig) toekomstige Joodse Staat. Ik logeer hier in het German Colony Guesthouse.
In Nazareth is een project om in de oude stad winkeliers weer zover te krijgen handel te drijven. Door etnische verdeeldheid, geweld en drugshandel waren daar veel winkels dicht.
Veel mensen hebben ooit in een kibbboets gewerkt. Werk en onderwijs op vrijwillige basis en leven in een gemeenschap met Palestijnen, Joden en Christenen in een sfeer van wederzijds respect. Het systeem bestaat nog steeds, hoewel het streng gemeenschappelijke wel afgezwakt is.
Op het platteland herken je soms heel bijzondere situaties. Ik was in Yafne'el in een kleine supermarkt, daar zag ik een vrouw boodschappen doen met drie karren en elf kleine kinderen om zich heen. Vrouwen en meisjes droegen daar lange rokken en lang haar, mannen waren in zwart-wit en met keppeltje. Twee dagen later vertelde iemand me: ja, dat dorp is verdeeld, de ene helft is streng orthodox, de andere helft wil dat juist niet.
Ik probeer vol te houden in de hitte, mijn schoenen raken versleten, mijn garderobe is ook niet meer wat het was, maar ik word gedragen en hoewel niet op de Pinksterdag hoop ik spoedig in Jeruzalem aan te komen.
Hartelijke groet,
Bram
Een goede aankomst Bram.
Ga met God en hij zal met je zijn ...
Hartelijke groet,
Bep
Op naar de eindstreep, met liters levend water. Succes.
Pas goed op jezelf, in die hitte
Maar vooral, blijf ons vertellen van al je bijzondere ervaringen en waarnemingen.
Wens je morgen een gezegende Pinksterdag!
Een hele goede voortzetting met naar wij van harte hopen vele goede en inspirerende momenten.
Wat maak je weer veel mee en wat een mooie foto's. Ik kwam woensdag een vrouw tegen uit Nazareth (is nu over bij haar zus), moest meteen aan jou denken en dan ben je daar geweest. Ik ben benieuwd, hoe morgen zal zijn (5 juni herdenking 6-daagse oorlog). Pas goed op jezelf en heb gezegende Pinksterdagen.
Groetjes,
Cor
Wat een boeiend verhaal weer, met wat je allemaal weer hebt meegemaakt. Veel sterkte met het laatste gedeelte. We leven met je mee. Hou vol!
Lieve groet,
Goede reis in vooral gezondheid vooral verder!
Lieve groet, Jeanette
Dank je voor je boeiende verhaal met al je ervaringen.
Wij hebben ook gewandeld 15 km op Schiermonnikoog en vanavond in Leeuwarden een mooie cantatedienst bijgewoond in de Jacobijnekerk in Leeuwarden met Theo Jellema aan het orgel. Dat zijn muzikale ervaringen die jij een beetje zal missen, maar je doet weer andere rijke ervaringen op. Bijna 30 jaar geleden waren wij ook in Tiberias tijdens een rondreis door Israel, dus we kunnen ons goed indenken hoe jij aan het wandelen bent.
We wensen je veel doorzettingsvermogen voor het laatste deel van je pelgrimage, maar hou je grenzen goed in de gaten.
Veel plezier en tot ziens!
groeten van Miep.
Nog heel veel moed gewenst voor de resterende kilometers, Andries en Alie
Groeten, Rudie en Imelda
Bram nog even volhouden hoor,op de versleten schoenen en kleding. Wij wensen jou kracht en sterkte toe, en tot gauw zullen wij hopen
Lieve groetjes