Het Beloofde Land

3 juni 2017 - Haifa, Israël

De reis gaat verder, nu over de wandelwegen van het Beloofde Land, zo voelt het ook een beetje, ik heb er immers lang naar uit gekeken. En ook bedacht hoe ik daar zou gaan lopen om in Jeruzalem te komen. De beste tijd is in het voorjaar, vanwege de hitte in de zomer. Het is nu juni en het wordt eigenlijk al te heet, de temperatuur komt nu dagelijks dik boven de 30°, dat maakt het moeilijker, soms moet ik besluiten een stukje per bus te doen of een dag over te slaan. Toch blijven lopen is misschien ook een optie, maar ik merk dat ik tegen grenzen aanloop. En ik wil graag in goede conditie aankomen in Jeruzalem.

Met een klein toestel vloog ik van Larnaca naar Haifa, in hooguit 40 minuten. Ik verwachtte in Haifa een grote luchthaven aan te treffen, wat het ook is, maar het vliegtuigje landde in een uithoek en ik stond opeens op een stoffig industrieterrein zonder informatie en zonder voorzieningen, heel merkwaardig. De mensen om me heen stapten in hun geparkeerde auto en ik had geen idee welke kant ik op moest. Een militair zag me rondkijken en hielp me: met een bus naar een buitenwijk, een tram naar een groot busstation en dan weer een bus naar Tiberias. Er rijden veel bussen en ze zijn comfortabel.

Ik heb ervoor gekozen om de Israel National Trail te volgen. Deze wandelweg is opgezet om de historische heilige plaatsen te verbinden met het moderne Israel. Alle informatie over de route en de benodigde kaarten zijn door Jacob Saar beschreven in een onmisbaar handboek.
De weg loopt van Dan in het uiterste noorden naar Eilat, diep in de woestijn. De totale weg is 1000 km lang. Ik ben begonnen in Tiberias aan het Meer van Galilea en wandel via Galilea, Caesarea en Judea naar Jeruzalem.

Onderweg vind ik onderdak in hostels, soms een camping en in de kleine dorpen zijn er de z.g. Trail Angels. Dit zijn welwillende mensen die wandelaars op deze weg helpen aan onderdak. Heel praktisch is dat in streken waar verder geen voorzieningen zijn. De Trail Angels geven advies en helpen je met alles wat je nodig hebt. Orthodox gelovigen verlenen deze service niet op de sabbat (zaterdag), wat wel eens erg lastig is.

Genoeg water meenemen is uitermate belangrijk met deze warmte, ik dacht dat de vaak geadviseerde 5 ltr per dag overdreven was, maar je hebt het echt nodig. Bijvullen is niet altijd mogelijk, dus dan 's morgens 5 ltr in je rugzak.

Mijn startplaats Tiberias ligt aan het meer van Galilea, het is een prachtige omgeving. In deze streek kun je veel bijbelse verhalen situeren: Jezus loopt op het water, de wonderbaarlijke spijziging, de storm op het meer etc. Heel bijzonder is het om hier nu rond te lopen. Enkele dagen geleden ging de route over de berg Tabor, het was een klim van 2,5 uur, maar wat een prachtig uitzicht heb je vandaar over de heuvels van Galilea. Een ware spirituele ervaring. Ook zo'n bijzondere bijbelse plek.

Op 30 mei vierde men hier Shavuot, een belangrijk joods feest. Het woord betekent de vijftigste dag, 50 dagen na Pesach herdenkt men het ontvangen van de wet in de Sinaï-woestijn. Ook wordt op deze dag een deel van de oogst geofferd. Christenen namen deze feestdag over: Pinksteren. En hoewel de Joden verspreid zijn over de hele wereld en men ook onderlinge verdeeldheid kent, markeert dit feest hun identiteit. Er is geen volk dat zo verspreid is en zo bedreigd en gehaat wordt. En toch zie je dat mensen hierin hun weg vinden. Er wordt niet steeds over gesproken, maar het is zeker aanwezig.
Joden die elders in de wereld wonen willen vaak toch op hun oude dag in Israel wonen, ik sprak een vrouw uit de VS die dit probeert te regelen.
In Haifa leven Joden en Arabieren naast elkaar en is de sfeer best open. In de 19de eeuw hebben Duitse Joden zich daar gevestigd en zich sterk gemaakt voor de (toenmalig) toekomstige Joodse Staat. Ik logeer hier in het German Colony Guesthouse.
In Nazareth is een project om in de oude stad winkeliers weer zover te krijgen handel te drijven. Door etnische verdeeldheid, geweld en drugshandel waren daar veel winkels dicht.

Veel mensen hebben ooit in een kibbboets gewerkt. Werk en onderwijs op vrijwillige basis en leven in een gemeenschap met Palestijnen, Joden en Christenen in een sfeer van wederzijds respect. Het systeem bestaat nog steeds, hoewel het streng gemeenschappelijke wel afgezwakt is.

Op het platteland herken je soms heel bijzondere situaties. Ik was in Yafne'el in een kleine supermarkt, daar zag ik een vrouw boodschappen doen met drie karren en elf kleine kinderen om zich heen. Vrouwen en meisjes droegen daar lange rokken en lang haar, mannen waren in zwart-wit en met keppeltje. Twee dagen later vertelde iemand me: ja, dat dorp is verdeeld, de ene helft is streng orthodox, de andere helft wil dat juist niet.

Ik probeer vol te houden in de hitte, mijn schoenen raken versleten, mijn garderobe is ook niet meer wat het was, maar ik word gedragen en hoewel niet op de Pinksterdag hoop ik spoedig in Jeruzalem aan te komen.

Hartelijke groet,

Bram

Foto’s

22 Reacties

  1. Bep Oudshoorn:
    3 juni 2017
    Fijn om weer te mogen lezen over je voettocht Bram. Ik zie er elke keer naar uit. Goed dat er bussen rijden zodat je niet ieder stuk hoeft te lopen. Heel veel succes met de laatste loodjes. Ik hoop dat je ondanks de warmte toch kan genieten van de reis door Israël op weg naar Jeruzalem.
    Een goede aankomst Bram.
    Ga met God en hij zal met je zijn ...
    Hartelijke groet,
    Bep
  2. Ina:
    3 juni 2017
    Het beloofde land met zijn schitteringen, mooi. Ook dan is het nodig om rekening te houden met de grenzen van mogelijkheden. Wat bijzonder om het juist te voet meer te beleven, waardoor inzicht krijgen dat de bus nemen zorgt voor een goed aankomen bij de finish.
    Op naar de eindstreep, met liters levend water. Succes.
  3. Anne-Marie:
    3 juni 2017
    Dag Bram, wat een indrukken doe je weer op. Israel, het beloofde land, maar zo verdeeld...
    Pas goed op jezelf, in die hitte
    Maar vooral, blijf ons vertellen van al je bijzondere ervaringen en waarnemingen.
  4. Jaantje en Ben:
    3 juni 2017
    Wat fijn Bram een bericht van jou te ontvangen uit Israël. Wat moet het daar prachtig zijn in het voorjaar, hoewel die warmte.....Je gaat het zeker volbrengen, ondanks de bijna versleten schoenen en kleding! Onze bewondering voor jou groeit alleen maar. Sterkte en mooie en gezegende Pinksterdagen gewenst.
  5. Jaap:
    3 juni 2017
    Ik heb Psalm 122 er nog eens op nagelezen, de Pelgrimspsalm bij uitstek.
    Wens je morgen een gezegende Pinksterdag!
  6. Dorie vd Brink:
    3 juni 2017
    Alle goeds en dank voor je prachtige verslagen en foto's! Sterkte bij het verdergaan overhaast je niet je komt er zeker!!
  7. Werkman:
    3 juni 2017
    Dag Bram, wat een geluk dat je op je voettocht Trail Angels mag ontmoeten, vooral op zaterdag. Kennen w.s. ook het verhaal van het kalf in de put.
    Een hele goede voortzetting met naar wij van harte hopen vele goede en inspirerende momenten.
  8. Rita Denkers:
    3 juni 2017
    geweldig wat je vertelt over Israël, ook de foto's zijn prachtig!
  9. Coby wattel:
    3 juni 2017
    Weer een mooi verhaal en nu vanuit het Beloofde Land! Het gaat moeite kosten en wens je daarom extra kracht en sterkte om nog veel lopend te kunnen doen. Maar houd ook rekening met je kunnen, het is evengoed een geweldige prestatie! Wens je een goede en bijzondere Pinksterdag, juist nu je daar bent. Ook wij mochten eens lopen op die historische plekken waar ook Jezus destijds gelopen heeft en dat was heel bijzonder! Ga met God en Hij zal je zeker verder met je meegaan!
  10. Dineke:
    3 juni 2017
    Toen je vertrok liet je je schoenen zien en zei: 'Die kunnen nog best mee, ik hoop dat ze het halen...' Alles is onderweg aan slijtage onderhevig, ook je schoenen. Het bijzondere is dat je lijf zichzelf herstelt in tegenstelling tot die kistjes. Daar heb ik me altijd over verwonderd - dat zelfherstellend vermogen van ons lichaam. Als je na zo'n ongelofelijk zware dag een fatsoenlijke maaltijd hebt gehad, gedoucht, als je geluk hebt, en een bed om op te slapen, kon je de volgende dag toch weer heel wat hebben. Ik hoor bij jou dat het pittiger wordt en je bent je bewust van de belasting van deze tocht. Dat je blijft luisteren naar wat je lichaam je laat weten. Ik wens je moed en doorzettingsvermogen. Warmte in misschien koude nachten, verkoeling als de hitte je overweldigt. Moge de kracht van de Geest jou versterken. En ze waait, ook daar! Liefs maar weer, Dineke
  11. Karin:
    3 juni 2017
    Het lijkt me bijzonder om te voet door Israel te trekken. Letterlijk in de voetsporen van Hem die ons is voorgegaan. Een goed Pinksterfeest en een inspirerend laatste deel van je tocht.
  12. C.M. Hollander:
    4 juni 2017
    Beste Bram,
    Wat maak je weer veel mee en wat een mooie foto's. Ik kwam woensdag een vrouw tegen uit Nazareth (is nu over bij haar zus), moest meteen aan jou denken en dan ben je daar geweest. Ik ben benieuwd, hoe morgen zal zijn (5 juni herdenking 6-daagse oorlog). Pas goed op jezelf en heb gezegende Pinksterdagen.
    Groetjes,
    Cor
  13. Jeanette:
    4 juni 2017
    Hallo Bram,
    Wat een boeiend verhaal weer, met wat je allemaal weer hebt meegemaakt. Veel sterkte met het laatste gedeelte. We leven met je mee. Hou vol!
    Lieve groet,
  14. Jeanette:
    4 juni 2017
    Was nog onder de indruk van je verhaal, schreef ik zelfs mijn eigen naam verkeerd.
    Goede reis in vooral gezondheid vooral verder!
    Lieve groet, Jeanette
  15. Bram:
    4 juni 2017
    Weer een mooi verslag, Bram. Enheel herkenbaar omdat wij vroeger ook in Israel zijn geweest. Het blijft een boeiend land vanwege alle Bijbelse aanknopingspunten. Het meer van Galilea sprak ons aan vanwege de ongereptheid ten opzichte van destijds. Ben benieuwd hoe je Jeruzakem zult ervaren. Een goede reis op weg daarnaartoe.
  16. Dit en Piet Bongers:
    4 juni 2017
    Hallo Bram,
    Dank je voor je boeiende verhaal met al je ervaringen.
    Wij hebben ook gewandeld 15 km op Schiermonnikoog en vanavond in Leeuwarden een mooie cantatedienst bijgewoond in de Jacobijnekerk in Leeuwarden met Theo Jellema aan het orgel. Dat zijn muzikale ervaringen die jij een beetje zal missen, maar je doet weer andere rijke ervaringen op. Bijna 30 jaar geleden waren wij ook in Tiberias tijdens een rondreis door Israel, dus we kunnen ons goed indenken hoe jij aan het wandelen bent.
    We wensen je veel doorzettingsvermogen voor het laatste deel van je pelgrimage, maar hou je grenzen goed in de gaten.
  17. Miep Hartman:
    5 juni 2017
    Lieve Bram, de laatste etappe door het " Beloofde land". En het is warm en je hebt dorst. Ik moet aan het volk denken dat 40 jaar door de woestijn liep en jammerde dat het dorst had. Ook bij jou zullen die bijbelse verhalen, al lopend, door je heen gaan. Blij kan je er van worden , want de Eeuwige ging met het volk mee en dat doet hij ook met jou. Ik denk aan je en ik ga in gedachten met je mee.
    Veel plezier en tot ziens!
    groeten van Miep.
  18. Andries en Alie:
    5 juni 2017
    Dag Bram, terug van onze vakantie, lees ik twee uitgebreide verhalen van jou. Wat een verschillende ervaringen beschrijf je weer, mooi om te lezen.
    Nog heel veel moed gewenst voor de resterende kilometers, Andries en Alie
  19. Wouter Schraven:
    6 juni 2017
    Bram in het beloofde land. Mooie ervaring. En zeker de natuurlijke omgeving is als eeuwen geleden. Dat is inspirerend en roept bijbelverhalen wakker. Goede opgang naar Jeruzalem. 'Jeruzalem dat ik bemin, wij treden uwe poorten in, u, Godsstad mogen wij ontmoeten. Jeruzalem van ver aanschouwd, wel saamgevoegd en welgebouwd, o schone stede die wij groeten.' Shaloom Wouter
  20. Marchien enkelaar lenten:
    6 juni 2017
    Bram dank voor de prachtige beschrijving van hetgeen je ziet en meemaakt. Het voegt ook iets toe aan mijn leven, je moed, je creatieve oplossingen als je het moeilijk hebt. Jeruzalem dat jij bemint en treedt nu binnen haar poorten. Wat een ervaring die ik met jou mag delen.
  21. Rudie en Imelda:
    7 juni 2017
    Wat een prachtig verhaal heb je weer opgetekend Bram. We bewonderen je om je doorzettingskracht, positiviteit en moed. Veel succes met de resterende kilometers.
    Groeten, Rudie en Imelda
  22. Gerard en henny:
    9 juni 2017
    Dag Bram,ja,ja,de laatste loodjes wegen het zwaards.Maar je ben toch in het beloofde land aangekomen wat heb jijeen uithoudingsvermogen
    Bram nog even volhouden hoor,op de versleten schoenen en kleding. Wij wensen jou kracht en sterkte toe, en tot gauw zullen wij hopen
    Lieve groetjes