Korinthe en Isthmia
14 mei 2016 - Korinthia, Griekenland
Griekenland doet wat betreft koffiedrinken niet onder voor Italië. Het ritueel van koffiedrinken is bijzonder om te ervaren. Uit een glas met een rietje, koud of warm. Espresso, cappuccino of macchiato, het is er allemaal, meestal geserveerd met een glas water. Koffie op Griekse wijze lijkt op Turkse koffie: laat het laatste slokje zitten, want dat is alleen drap. Opvallend is dat er niet alleen veel koffie wordt gedronken, maar dat er ook veel tijd aan wordt besteed. Uren worden doorgebracht in de vele koffiebars.
Ook op het gebied van vers ijs kan Griekenland zich meten met Italië.
De Griekse kerk viert de liturgie in de Byzantijnse ritus. Dat betekent uitgebreide gebeden en lezingen, vrijwel alles staande en op zingende reciteertoon, met sonore mannenstemmen. Heel veel kaarsen branden er en indrukwekkend zijn de iconen van apostelen en heiligen, met veel goud uitgevoerd. De bijbelse figuren worden zo aanwezig gesteld. Er wordt gezegd dat de orthodoxe kerk twee Evangeliën kent: het geschreven woord en de geschilderde voorstellingen. Het was bijzonder een viering bij te wonen, op een zondag in Aigio. In de St. Pauluskathedraal in Korinthe kon ik een stempel in mijn pelgrimspas laten zetten. Mijn Credenziale wordt een unieke verzameling stempels.
Een speciaal ras druiven groeit in deze omgeving en zijn in gedroogde vorm wereldberoemd als krenten uit Korinthe. Vaak heb ik een half pondje krenten (soms ook rozijnen) in mijn rugzak, want het geeft altijd energie voor onderweg.
Korinthe was een belangrijke stad uit het Hellenistische tijdperk, maar werd in 146 v. Chr. door de Romeinen verwoest. Julius Caesar bouwde de stad in 44 v. Chr. weer op. In de 19de eeuw werd de stad wederom verwoest door een zware aardbeving en 5 km van deze plek opnieuw gebouwd. Van het oude Korinthe zijn nu alleen nog de ruïnes over.
Korinthe is ook de stad die de apostel Paulus twee keer bezocht op zijn zendingsreizen. In de oude stad hield hij zijn preken. Later schreef hij de 2 brieven aan de Korinthiërs. In de Bijbel kun je lezen hoe hij de gemeente bemoedigt, maar ook waarschuwt tegen verkeerde praktijken, zoals bv. tempelprostitutie. Ik heb de ruïnes bezocht en dwaalde langs de resten van tempels en straten en pleinen.
Deze week sprak ik een man die veel te vragen had over mijn reis. Hij vroeg vooral wat mijn doel was. Ik legde hem uit dat ik in Jeruzalem hoop aan te komen, maar dat het vooral gaat om het onderweg zijn en de louterende werking die daar vanuit gaat.
Hij vertelde mij dat orthodoxe Grieken eenmaal in hun leven naar Jeruzalem gaan om daar een doopritueel te ondergaan. De speciale naam die hij eraan gaf ben ik kwijt, maar het gaat daarbij om het doel en het ritueel in Jeruzalem. Het is daarom dat er soms wat vreemd gekeken wordt naar een reiziger te voet met een rugzak. De route die ik loop is hier nauwelijks bekend en er komen weinig pelgrims langs. De gastadressen hebben er wel weet van, zij ontvangen de pelgrims immers.
Niet ver van Korinthe ligt Isthmia, ook een historische plek waar ik opgravingen en een museum bezocht. Isthmia werd in de 6de eeuw v. Chr. en daarna vooral bekend vanwege de Istmische Spelen, deze maakten deel uit van Griekse evenementen op het gebied van sport en spel, de Olympische Spelen zijn hiervan het meest bekend.
De Griekse taal is niet makkelijk, maar het is me op mijn reis door alle landen vanaf Canterbury opgevallen dat je zoveel kunt opvangen als je goed luistert. Naar de klank, de toonhoogte, de dynamiek. Lichaamstaal hoort daar ook bij, als je goed kijkt, "hoor" je meer. En, als je wilt begrijpen heb je maar weinig woorden nodig. Overal waar ik kom vind ik het leuk om ernaar te luisteren. Of het nu spelende kinderen zijn of mensen in de (koffie)bar of op straat. Ja, taal is een wonderbaarlijk middel!
En hiermee besluit ik deze Pinksterblog.
Ook op het gebied van vers ijs kan Griekenland zich meten met Italië.
De Griekse kerk viert de liturgie in de Byzantijnse ritus. Dat betekent uitgebreide gebeden en lezingen, vrijwel alles staande en op zingende reciteertoon, met sonore mannenstemmen. Heel veel kaarsen branden er en indrukwekkend zijn de iconen van apostelen en heiligen, met veel goud uitgevoerd. De bijbelse figuren worden zo aanwezig gesteld. Er wordt gezegd dat de orthodoxe kerk twee Evangeliën kent: het geschreven woord en de geschilderde voorstellingen. Het was bijzonder een viering bij te wonen, op een zondag in Aigio. In de St. Pauluskathedraal in Korinthe kon ik een stempel in mijn pelgrimspas laten zetten. Mijn Credenziale wordt een unieke verzameling stempels.
Een speciaal ras druiven groeit in deze omgeving en zijn in gedroogde vorm wereldberoemd als krenten uit Korinthe. Vaak heb ik een half pondje krenten (soms ook rozijnen) in mijn rugzak, want het geeft altijd energie voor onderweg.
Korinthe was een belangrijke stad uit het Hellenistische tijdperk, maar werd in 146 v. Chr. door de Romeinen verwoest. Julius Caesar bouwde de stad in 44 v. Chr. weer op. In de 19de eeuw werd de stad wederom verwoest door een zware aardbeving en 5 km van deze plek opnieuw gebouwd. Van het oude Korinthe zijn nu alleen nog de ruïnes over.
Korinthe is ook de stad die de apostel Paulus twee keer bezocht op zijn zendingsreizen. In de oude stad hield hij zijn preken. Later schreef hij de 2 brieven aan de Korinthiërs. In de Bijbel kun je lezen hoe hij de gemeente bemoedigt, maar ook waarschuwt tegen verkeerde praktijken, zoals bv. tempelprostitutie. Ik heb de ruïnes bezocht en dwaalde langs de resten van tempels en straten en pleinen.
Deze week sprak ik een man die veel te vragen had over mijn reis. Hij vroeg vooral wat mijn doel was. Ik legde hem uit dat ik in Jeruzalem hoop aan te komen, maar dat het vooral gaat om het onderweg zijn en de louterende werking die daar vanuit gaat.
Hij vertelde mij dat orthodoxe Grieken eenmaal in hun leven naar Jeruzalem gaan om daar een doopritueel te ondergaan. De speciale naam die hij eraan gaf ben ik kwijt, maar het gaat daarbij om het doel en het ritueel in Jeruzalem. Het is daarom dat er soms wat vreemd gekeken wordt naar een reiziger te voet met een rugzak. De route die ik loop is hier nauwelijks bekend en er komen weinig pelgrims langs. De gastadressen hebben er wel weet van, zij ontvangen de pelgrims immers.
Niet ver van Korinthe ligt Isthmia, ook een historische plek waar ik opgravingen en een museum bezocht. Isthmia werd in de 6de eeuw v. Chr. en daarna vooral bekend vanwege de Istmische Spelen, deze maakten deel uit van Griekse evenementen op het gebied van sport en spel, de Olympische Spelen zijn hiervan het meest bekend.
De Griekse taal is niet makkelijk, maar het is me op mijn reis door alle landen vanaf Canterbury opgevallen dat je zoveel kunt opvangen als je goed luistert. Naar de klank, de toonhoogte, de dynamiek. Lichaamstaal hoort daar ook bij, als je goed kijkt, "hoor" je meer. En, als je wilt begrijpen heb je maar weinig woorden nodig. Overal waar ik kom vind ik het leuk om ernaar te luisteren. Of het nu spelende kinderen zijn of mensen in de (koffie)bar of op straat. Ja, taal is een wonderbaarlijk middel!
En hiermee besluit ik deze Pinksterblog.
Je rugzak begint aardig vol te lopen met mooie herinneringen.
Wat een mooie dingen maak je mee.
Het was weer een heel verhaal, geweldig.
Sterkte met het vervolg.
Nog last van de voeten?
Groeten,
Kees.
Dat allen die koud zijn warmte vinden.
Dat allen die lijden aan hitte koelte vinden.
Dat oorden van verschrikking oasen mogen worden van verukking, schoonheid en
leven.
Dat dode beenderen weer tot leven komen.
Dat allen die verblijven in het schimmenrijk begiftigd worden met een hemels
lichaam.
Dat alle hindernissen wijken zullen. Dat alles stromen mag van levend water.
Dat de Geest die doet ontwaken en die mededogen is, moeder en beschermster
van al wat leeft, in iedereen geboren wordt.
Kom, o, kom en vergeet alle angst. In ons breekt het leven door.
Uit de Bodhicaryavatara van Shantideva
Je nadert alweer het eind van dit deel van je tocht. Wat gaat de tijd snel, tenminste hier. Ik zou me kunnen voorstellen dat jij een andere tijdsbeleving hebt.
Goede reis verder.
Wij waren even een aantal dagen weg en ik wilde nog op je vorige blog reageren. Nu is er alweer een nieuwe interessante blog. Boeiend om te lezen en Korinthe b.v. zie ik zo voor me. Een aantal jaren geleden hebben we een reis door Griekenland
gemaakt, hebben toen o.a. veel plaatsen met ruïnes bezocht zoals we dat ook een keer in Turkije hebben gedaan.
Maar per voet, een rugzak en in je eentje is het heel anders. Je ontmoet mensen met verhalen en de manier waarop jij naar mensen luistert is bijzonder. Jij leert te begrijpen en zo met ze te communiceren.
Goede en gezegende Pinksterdagen en we kijken uit naar je volgende (vast) bijzondere verhaal!
Het ga je goed op de rest van je reis!
Hartelijke groeten van Bram en mij.
Kunnen al die verhalen nog wel in je rugzak? Deze zal behoorlijk zwaar zijn.
We kijken uit naar je volgend reisverhaal. Veel wandelplezier.
Groetjes van ons.
Lieve groet
We hebben je verhaal weer met veel plezier gelezen! Wat een ervaringen doe je zo op.
Woorden op de onze Zondagsbrief bij de bloemen:
" Een droog stuk hout
ontvlamt als de Geest
van God blaast met vurige
vonken van ondoorgrondelijke
liefde; zo kan elk mens
ontvlammen"
Goede reis gewenst!
dank voor al weer een mooi reisverhaal met historische feiten, wetenswaardigheden en de pareltjes die je tegenkomt in het contact met diverse wandelaars of de plaatselijke bevolking. Ik hoop van ganser harte, dat je een goed Pinksterfeest hebt mogen beleven en dat je met een licht gemoed kunt verder trekken. Bijna in Athene, wat een mijlpaal!
een warme groet uit kil Nieuwegein, dag!
ooit hadden we thuis de gevleugelde uitspraak: 'Gaan we koffie drinken? Is het wel verse (met de nadruk op verse) koffie?' Stammend uit een tijd van een vriendschap met een bijzondere man.....
Inderdaad, hoe die 'taal' een rol speelt, op allerlei niveau's. Afgelopen week zat ik aan het bed bij een oude dame. Zij lag alleen maar, had haar ogen gesloten en zei niets, kon ook niks meer zeggen. Ik herinnderde me dat ik mooie muziek op mijn iphone had staan. Zocht een mooi nummer uit en in stilte luisterden we er naar. Toen de muziek stopte, sloeg ze haar ogen op....Natuurlijk weet ik niet wat er in haar omging, maar dat ze haar ogen opsloeg op het moment dat de muziek stopte....een wonderlijk moment. Liefs maar weer.
Moge jij je omringd weten in liefde en mededogen. Warme liefdegroet, vanuit een koud Bommel, Dineke
Het is iedere keer weer genieten van je mooie en informatieve verhalen die je schrijft.
Een hartelijke groet en veel wandelplezier,
Jenny