Leren en aanvaarden.
Op Cyprus heb ik slechts enkele dagen gelopen, maar het was bijzonder om weer zoveel historische plekken te passeren. En toch ook weer mensen te ontmoeten.
In Lemesos, een grote stad met haven, boulevard etc. bezocht ik op zondagmorgen de mis in de RK kerk. Hoewel de meeste kerken hier Grieks-orthodox zijn. In deze viering waren vrijwel alleen Filipijnen te zien, en vrouwen waren veruit in de meerderheid. Ik vermoed dat ze hier vooral zijn voor werk. Er was een warme, vreugdevolle sfeer.
In Zyga, een plaatsje met een haven en een boulevard zat ik op een bankje wat te eten en te rusten. Op een balkon tegenover me was een vrouw aan het werk. Zij zag mij, ik zag haar. Ik had geen haast, ik zat daar een uurtje, zij liep in en uit. Ik voelde dat er iets was. Toen ik opstond om verder te gaan kwam ze naar beneden. Op de hoek van de haven liep ze me tegemoet. How are you? zo begon ze de kennismaking. Wandelaars zijn op Cyprus vrij zeldzaam, daarom vroeg ze waar ik vandaan kom en wat ik aan het doen ben. Toen ik vertelde van mijn onderneming was ze zeer geraakt en wenste me alle goeds op mijn tocht. Op mijn beurt was ik ook geraakt door haar bijzondere belangstelling. Ze had gewerkt en gewoond in Cambridge, ook in Den Haag vanwege haar werk bij een oliemaatschappij. Mijn dag kreeg hierdoor een bijzondere sfeer.
Een man die een maaltijd voor me maakte - hij roosterde een hele grote vis - vertelde dat hij vroeger ook wel had moeten wandelen, in de bergen, als commando in het leger. Dat was zijn wandelervaring.
Ik liep nog via Pentakomo en Maroni naar Pervolia. Had voor het eerst ineens mijn poncho nodig, liep een paar uur in de stromende regen. Iemand vertelde me dat het nu tot november waarschijnlijk niet meer regent. En de zomer is heet, 40-45° wordt het.
De dag dat ik naar Larnaca liep kwam ik langs een moskee, die gebouwd is aan de rand van een zoutmeer. In deze moskee rust volgens de overlevering het gebeente van Umm Haram, een tante van de profeet Mohamed. Zij overleed hier in 647.
Verder bezocht ik in Larnaca de H. Lazarusketk, een prachtige Byzantijnse kerk gewijd aan Lazarus, waarin ook een schrijn met het gebeente van Lazarus. In de bijbel is Lazarus bekend omdat hij uit de dood werd opgewekt. Hierna kwam hij opCyprus, werd hier de eerste bisschop en werd hier uiteindelijk ook begraven.
Ik ga verder, vlieg naar Haifa. Daar neem ik de bus naar Tiberias. Vanaf daar wil ik naar Jeruzalem lopen. Dat neemt nog wel een dag of 16. Nog even doorzetten dus.
Ik heb gelopen langs vele culturen en streken, langs hoogten en diepten, en ook door mijn eigen leven. Ik leer en begrijp veel, maar ik moet ook dingen laten liggen. Zo'n voetreis vermag veel, dat is zeker. Loutering, zuivering, inzicht, het is er allemaal. En ik voel me ermee verrijkt. Maar ik zal ook moeten aanvaarden dat er dingen zijn die in de nevelen van de toekomst verhuld zijn. Maar ook dat is onderdeel van wat een pelgrim te leren heeft.
Ik sluit er vrede mee.
Hartelijke groet,
Bram
In Lemesos, een grote stad met haven, boulevard etc. bezocht ik op zondagmorgen de mis in de RK kerk. Hoewel de meeste kerken hier Grieks-orthodox zijn. In deze viering waren vrijwel alleen Filipijnen te zien, en vrouwen waren veruit in de meerderheid. Ik vermoed dat ze hier vooral zijn voor werk. Er was een warme, vreugdevolle sfeer.
In Zyga, een plaatsje met een haven en een boulevard zat ik op een bankje wat te eten en te rusten. Op een balkon tegenover me was een vrouw aan het werk. Zij zag mij, ik zag haar. Ik had geen haast, ik zat daar een uurtje, zij liep in en uit. Ik voelde dat er iets was. Toen ik opstond om verder te gaan kwam ze naar beneden. Op de hoek van de haven liep ze me tegemoet. How are you? zo begon ze de kennismaking. Wandelaars zijn op Cyprus vrij zeldzaam, daarom vroeg ze waar ik vandaan kom en wat ik aan het doen ben. Toen ik vertelde van mijn onderneming was ze zeer geraakt en wenste me alle goeds op mijn tocht. Op mijn beurt was ik ook geraakt door haar bijzondere belangstelling. Ze had gewerkt en gewoond in Cambridge, ook in Den Haag vanwege haar werk bij een oliemaatschappij. Mijn dag kreeg hierdoor een bijzondere sfeer.
Een man die een maaltijd voor me maakte - hij roosterde een hele grote vis - vertelde dat hij vroeger ook wel had moeten wandelen, in de bergen, als commando in het leger. Dat was zijn wandelervaring.
Ik liep nog via Pentakomo en Maroni naar Pervolia. Had voor het eerst ineens mijn poncho nodig, liep een paar uur in de stromende regen. Iemand vertelde me dat het nu tot november waarschijnlijk niet meer regent. En de zomer is heet, 40-45° wordt het.
De dag dat ik naar Larnaca liep kwam ik langs een moskee, die gebouwd is aan de rand van een zoutmeer. In deze moskee rust volgens de overlevering het gebeente van Umm Haram, een tante van de profeet Mohamed. Zij overleed hier in 647.
Verder bezocht ik in Larnaca de H. Lazarusketk, een prachtige Byzantijnse kerk gewijd aan Lazarus, waarin ook een schrijn met het gebeente van Lazarus. In de bijbel is Lazarus bekend omdat hij uit de dood werd opgewekt. Hierna kwam hij opCyprus, werd hier de eerste bisschop en werd hier uiteindelijk ook begraven.
Ik ga verder, vlieg naar Haifa. Daar neem ik de bus naar Tiberias. Vanaf daar wil ik naar Jeruzalem lopen. Dat neemt nog wel een dag of 16. Nog even doorzetten dus.
Ik heb gelopen langs vele culturen en streken, langs hoogten en diepten, en ook door mijn eigen leven. Ik leer en begrijp veel, maar ik moet ook dingen laten liggen. Zo'n voetreis vermag veel, dat is zeker. Loutering, zuivering, inzicht, het is er allemaal. En ik voel me ermee verrijkt. Maar ik zal ook moeten aanvaarden dat er dingen zijn die in de nevelen van de toekomst verhuld zijn. Maar ook dat is onderdeel van wat een pelgrim te leren heeft.
Ik sluit er vrede mee.
Hartelijke groet,
Bram
Leuk je reis avonturen te lezen. Jan-Rinze is eens in de haven van Larnaca geweest, en heeft die kerk daar toen ook bezocht.
Bedankt voor je mooie verslag.
Wat jij allemaal ziet en mee maakt moet overweldigend zijn.
Mooi om te lezen hoe je je reis gebruikt om ook in je zelf een bepaalde weg te lopen.
Nog veel plezier en mooie ontdekkingen
Een goed vervolg van je reis gewenst.
Bedankt weer voor je boeiende verslag en de mooie weergave van je persoonlijke ervaringen. We hopen dat je nog vele mooie ontmoetingen tegenkomt op je verdergaande wandeltocht!
Vannacht droomde ik over jou, en in die droom had niet jij maar ik iets te leren, zo denk ik. Graag vertel ik je er nog eens over.
De bus naar Tiberias....die reed in Bijbelse tijden nog niet....
Volg je de loop van de Jordaan naar Jeruzalem? Ooit, heel lang geleden kreeg ik van Cees een flesje met water uit de Jordaan. Ik heb het nog steeds...
Nou, genoeg, mooie toch weer, lieve dappere en inspirerende broer!
Ik ben benieuwd naar je ervaringen in het land van melk en honig. Veel plezier!
Dank voor je inspirerende woorden.
Gode bevolen (een lekkere ouderwetse!)
groet, Jenni