Siena en omgeving
29 september 2014
De weg ging afgelopen week door het gebied rond Siena. Bijzonder opvallend is de roodgekleurde aarde in de akkers. In deze aarde wordt een pigment gevonden wat gebruikt wordt om de typisch roodbruine kleur te maken die o.a. in verf wordt gebruikt. Dagelijks liep ik 's morgens vroeg door de heuvels terwijl de ochtendnevel nog niet opgetrokken was. Dat schept een intense sfeer in deze omgeving. Overweldigend om dat in je op te nemen.
En dan de stad Siena. De witte dom met schitterende toren en het plein ervoor. En de Piazza del Campo met de indrukwekkende stadstoren. Er zijn erg leuke winkels en boetiekjes met producten uit de streek. De pleinen zijn gevuld met toeristen. De mensen blijven tot het donker wordt buiten zitten.
Hier zijn veel meer pelgrims dan ik tot nu toe zag. Elke avond vinden we onderdak in een Ostello. We slapen meestal met 6-10 mensen in stapelbedden. Je moet wel wat van elkaar kunnen verdragen. De één wil vroeg slapen, de ander juist niet etc. Belangrijk is dan om bij jezelf te blijven, jouw idee en ritme van het pelgrimeren te vast te houden. Ik probeer steeds ondanks wat er gebeurt mijn eigen innerlijke waardigheid overeind te houden. Soms wandel ik een halve dag met iemand samen, soms ook weer bewust alleen. Om dan o.a. te bedenken hoe goed het is om werkelijk te zijn zoals je bedoeld bent. Ik probeer ook daar een stapje in te zetten.
Vorige week liep ik een vrouw achterop uit British Colombia, Canada. Zij loopt een deel van deze tocht uit dankbaarheid om te "vieren" dat zij nu tien jaar een donorhart heeft. Ze had het moeilijk, want ze kampte met blaren, had een dikke enkel en was heel moe. Ik had met haar te doen.
Het gaat nog steeds goed met mijn voettocht, maar het is ook zwaar. Ik heb nu twee dagen zo'n 32 km gelopen en een nacht slecht geslapen vanwege onrustige kamergenoten en rinkelende telefoons. Dat gaat je niet in de kouwe kleren zitten.
Nog een week en dan hoop ik het Sint Pietersplein te betreden.
En dan de stad Siena. De witte dom met schitterende toren en het plein ervoor. En de Piazza del Campo met de indrukwekkende stadstoren. Er zijn erg leuke winkels en boetiekjes met producten uit de streek. De pleinen zijn gevuld met toeristen. De mensen blijven tot het donker wordt buiten zitten.
Hier zijn veel meer pelgrims dan ik tot nu toe zag. Elke avond vinden we onderdak in een Ostello. We slapen meestal met 6-10 mensen in stapelbedden. Je moet wel wat van elkaar kunnen verdragen. De één wil vroeg slapen, de ander juist niet etc. Belangrijk is dan om bij jezelf te blijven, jouw idee en ritme van het pelgrimeren te vast te houden. Ik probeer steeds ondanks wat er gebeurt mijn eigen innerlijke waardigheid overeind te houden. Soms wandel ik een halve dag met iemand samen, soms ook weer bewust alleen. Om dan o.a. te bedenken hoe goed het is om werkelijk te zijn zoals je bedoeld bent. Ik probeer ook daar een stapje in te zetten.
Vorige week liep ik een vrouw achterop uit British Colombia, Canada. Zij loopt een deel van deze tocht uit dankbaarheid om te "vieren" dat zij nu tien jaar een donorhart heeft. Ze had het moeilijk, want ze kampte met blaren, had een dikke enkel en was heel moe. Ik had met haar te doen.
Het gaat nog steeds goed met mijn voettocht, maar het is ook zwaar. Ik heb nu twee dagen zo'n 32 km gelopen en een nacht slecht geslapen vanwege onrustige kamergenoten en rinkelende telefoons. Dat gaat je niet in de kouwe kleren zitten.
Nog een week en dan hoop ik het Sint Pietersplein te betreden.
Je bent al heel ver gekomen, sterkte met de laatste loodjes!
groeten, Corrie.
Sterkte met het laatste gedeelte.
Hartelijke groeten,
Kees.
Wij zijn vroeger ook in Siena geweest en zien het plein en de Dom nog voor ons.
Sterkte verder!
De moderne media is niet altijd een zegen en je er helemaal voor afsluiten lukt ook niet altijd. Voor het laatste stuk moed en vertrouwen gewenst.
Hartelijke groet,
Jenni
Groetjes, Ina
Reuze knap hoor dat je al zover bent!! Het zijn wel hele flinke afstanden die je de laatste dagen hebt gelopen. We hopen dat je de komende dagen 's-nachts goed kan uitrusten om de laatste loodjes wat ontspannen te kunnen lopen. Veel sterkte daarbij!
Hartelijke groet,
Dit en Piet
Vanuit de overweldigende natuur van het Yellowstone National Park veel sterkte voor het laatste stuk!
We leven mee.
Groetjes, Rob en Marianne
Wat is het toch altijd heerlijk om je verhaal te lezen. Je zet het zo mooi op papier! Je kan wel schrijver worden! Wat betreft het laatste stuk, dat gaat je ook lukken hoor. We leven en denken allemaal met je mee!
Je kan het Bram.
Groetjes Jeanette
Ook wij hebben je verslag gelezen, en kunnen ons een beetje
voorstellen wat je aan natuur ontmoet, het is daar prachtig.
we hebben het gezien wel wat jaren geleden.
Veel sterkte op het laatste stuk we leven met je mee.
Bedankt voor je reisverslag.
Alle goeds en sterkte voor het laatste gedeelte van je voetreis.
Nog even een gezegde:
Pelgrimeren is bidden met je voeten.
Hartelijke groet,
Jenny
Jenny
Ik zie twee keer Jenny staan bij het berichtje voor jou sorry hoor ėėn keer is genoeg.
Nogmaals alle goeds en sterkte voor het laatste gedeelte van je voetreís naar Rome.
Wat schrijf je weer mooi, dankjewel. In een paar zinnen schets je jouw belevenissen. Zintuigen staan op scherp, prikkels van alle kanten, wat gebeurt er veel.... En dan het besef om "bij jezelf" te moeten blijven. Ik wens je van harte toe, dat je daarvoor - juist deze laatste zware dagen - de moed en de kracht zult behouden.
Vaya con Dios.
Sterkte met de laatste etappes. Je bent nu al zover gekomen, je zult de Paus wel halen :)
Ik wens je nog mooie week toe!
Liefs uit Utrecht!
Groetjes, Elly