Wandelen door de Salento
3 mei 2016 - Capo Santa Maria di Leuca, Italië
De laatste etappes in Zuid-Italië gingen door de Provincie Puglia. De streek die de punt van de hak vormt noemt men de Salento. Het is in feite een schiereland en verschilt in meerdere opzichten van de rest van Italië. Vanwege de bijzondere cultuur en geschiedenis van deze streek is er een duidelijke stroming die zelfstandig bestuur wenst, een afscheidingsbeweging dus. Hemelsbreed ligt het dicht bij Albanië en Griekenland, en dat zie je b.v. in architectuur en kunstuitingen. Er zijn hier een aantal dorpen waar Grieks gesproken wordt en het Italiaans klinkt hier duidelijk anders dan in het noorden.
In Otranto bood de bevolking in 1480 weerstand tegen de Turken, die de bevolking dwong het christelijk geloof af te zweren. Door te weigeren kostte dat toen 800 mannen het hoofd. Eeuwenlang heeft hier de Byzantijnse religie bestaan naast de Rooms Katholieke. Dit soort feiten tekent deze streek. Trots is men op de streekprodukten, zoals olijven, wijnen, maar ook bijzondere gerechten zoals allerlei soorten kaas, ham en ook produkten als houtsnijwerk, aardewerk en zijden stoffen. Ik kan dan ook zeggen dat ik hier elke dag genoten heb van lekker eten en drinken. Opvallend vind ik ook dat de mensen hier eenvoudig zijn, maar ook heel gastvrij en persoonlijk in de omgang. Een paar dagen geleden werd ik in een dorpje zo prettig ontvangen bij een B&B adres, alles werd in stelling gebracht om het me comfortabel te maken. En bij het afscheid werd ik nog eens bijzonder hartelijk uitgezwaaid. Als je nog op zoek bent naar een bijzondere vakantiebestemming, is mijn tip: ga eens naar de Salento.
De afgelopen tijd ben ik door talrijke olijfboomgaarden gelopen. Deze worden momenteel bedreigd door een bacterie die veel schade veroorzaakt. Hier worden nu alle bomen drastisch gesnoeid en al het snoeimateriaal verbrand. Soms worden zelfs hele boomgaarden gekapt. Zo hoopt men het tij te keren. Niet alle boeren geloven dat dit de beste optie is en zien de maatregelen meer als een politiek complot vanuit het noorden om de afgelegen Salento te knechten.
Ik passerde de stad Lecce, waar een prachtige kathedraal is met aangrenzend plein. In deze stad hebben alle oude gebouwem dezelfde warme zandstenen kleur en dit geeft deze plaats een bijzondere sfeer. In deze stad sprak een vrouw uit Amerika me aan, ze is hier met vakantie en blijft 9 weken om de mensen en de bijzonderheden te leren kennen. Een paar Fransen die ik op straat tegenkwam vertelden me dat ze mij in Brindisi twee dagen eerder al hadden gezien en hier herkenden.
Het was wel bijzonder om in Santa Maria di Leuca te arriveren. Het betekent het einde van de lange voettocht door Italië. Over historische wegen waarover zovelen hun weg zijn gegaan. Het verhaal zegt dat de apostel Petrus hier in 44 n. Chr. aan land is gegaan om het Evangelie te prediken. Leuca komt van het Griekse leukos - wit. Vanwege het stralende licht van de zon in de morgenstond.
Ik ben gelukkig dat ik dit heb kunnen doen, en zal pas later de uitwerking van deze tocht ten volle ervaren.
Ik bereid me nu voor op een nieuwe fase op mijn pelgrimage. Ik reis terug naar Brindisi en neem daar op 4 mei de boot naar Patras. Vandaar ga ik weer verder lopen, naar Athene, en dat is weer een stukje in de richting van Jeruzalem.
In Otranto bood de bevolking in 1480 weerstand tegen de Turken, die de bevolking dwong het christelijk geloof af te zweren. Door te weigeren kostte dat toen 800 mannen het hoofd. Eeuwenlang heeft hier de Byzantijnse religie bestaan naast de Rooms Katholieke. Dit soort feiten tekent deze streek. Trots is men op de streekprodukten, zoals olijven, wijnen, maar ook bijzondere gerechten zoals allerlei soorten kaas, ham en ook produkten als houtsnijwerk, aardewerk en zijden stoffen. Ik kan dan ook zeggen dat ik hier elke dag genoten heb van lekker eten en drinken. Opvallend vind ik ook dat de mensen hier eenvoudig zijn, maar ook heel gastvrij en persoonlijk in de omgang. Een paar dagen geleden werd ik in een dorpje zo prettig ontvangen bij een B&B adres, alles werd in stelling gebracht om het me comfortabel te maken. En bij het afscheid werd ik nog eens bijzonder hartelijk uitgezwaaid. Als je nog op zoek bent naar een bijzondere vakantiebestemming, is mijn tip: ga eens naar de Salento.
De afgelopen tijd ben ik door talrijke olijfboomgaarden gelopen. Deze worden momenteel bedreigd door een bacterie die veel schade veroorzaakt. Hier worden nu alle bomen drastisch gesnoeid en al het snoeimateriaal verbrand. Soms worden zelfs hele boomgaarden gekapt. Zo hoopt men het tij te keren. Niet alle boeren geloven dat dit de beste optie is en zien de maatregelen meer als een politiek complot vanuit het noorden om de afgelegen Salento te knechten.
Ik passerde de stad Lecce, waar een prachtige kathedraal is met aangrenzend plein. In deze stad hebben alle oude gebouwem dezelfde warme zandstenen kleur en dit geeft deze plaats een bijzondere sfeer. In deze stad sprak een vrouw uit Amerika me aan, ze is hier met vakantie en blijft 9 weken om de mensen en de bijzonderheden te leren kennen. Een paar Fransen die ik op straat tegenkwam vertelden me dat ze mij in Brindisi twee dagen eerder al hadden gezien en hier herkenden.
Het was wel bijzonder om in Santa Maria di Leuca te arriveren. Het betekent het einde van de lange voettocht door Italië. Over historische wegen waarover zovelen hun weg zijn gegaan. Het verhaal zegt dat de apostel Petrus hier in 44 n. Chr. aan land is gegaan om het Evangelie te prediken. Leuca komt van het Griekse leukos - wit. Vanwege het stralende licht van de zon in de morgenstond.
Ik ben gelukkig dat ik dit heb kunnen doen, en zal pas later de uitwerking van deze tocht ten volle ervaren.
Ik bereid me nu voor op een nieuwe fase op mijn pelgrimage. Ik reis terug naar Brindisi en neem daar op 4 mei de boot naar Patras. Vandaar ga ik weer verder lopen, naar Athene, en dat is weer een stukje in de richting van Jeruzalem.
Wij wensen je een goed vervolg, richting Athene.
Hartelijke groet, Fokko en Chris
dankjewel voor al weer een boeiend reisverslag, dat deze keer bovendien niet alleen smakelijk is verteld, maar mij doordat je al die streeklekkernijen noemt, het water in de mond doet lopen. Het Middellandse Zee-dieet (olijfolie, vis, veel groente en fruit) schijnt zeer gezond te zijn en als ik zie, hoe stralend en blakend jij op een van de foto's staat, dan doet het duidelijk zijn werk.
Weer een mijlpaal: je gaat La Bella Italia verlaten en zet straks voet aan wal in Griekenland. Kalo taxidi! En je weet, het is oppassen geblazen: "Nè" betekent daar "Ja"!
Een warme groet!
en wens je alle goeds op je verdere reis!!
Je merkt wel dat wij jou volgen,dus ook een beetje
Met je mee reizen,goede reis verder in Athene
En groetjes ook van Marry,
Nog steeds geniet ik van je mooie en leerzame reisverhalen.
Ik wens je veel reis en kijkplezier op je verdere reis.
Hartelijk groet,
Jenny
Intussen ben je al in Griekenland. Ik ben benieuwd naar de verhalen daar vandaan.
Hartelijke groet.