Langs de Via Traiana naar de Adratische kust

18 april 2016 - Canosa di Puglia, Italië

De afgelopen week ben ik de Apenijnen overgestoken van west naar oost. Klimmen tot ca. 875 m en dan langzaam afdalen. Ik passeerde windmolenparken, het waait daar n.l. altijd. 's Winters is het er koud en 's zomers fris. Je ziet daar ook velden met zonnepanelen, er is ruimte genoeg, de streek is dunbevolkt. Na Benevento overnachtte ik o.a. in Buonalbergo, Celle San Vito en Troia. Regelmatig waren er restanten te zien van de Via Traiana, zoals overblijfselen van bruggen, bronnen en wegdelen.
Het gaat nu richting kust, het land is vlak. Over enkele dagen zal ik Bari bereiken. Er zijn hier veel boomgaarden en akkers. Ook hier is het dunbevolkt op het platteland. Dat betekent dat er onderweg weinig of niets te koop is en ik dus eten en drinken voor de hele dag bij me moet hebben. Veel drinken, want het is warm en er is bijna geen schaduw op de landwegen. De trajecten zijn meestal lang, het is dan ook een veeleisende reis tot nu toe.
Sommige pelgrims gaan van hier rechtstreeks naar de kust, naar Monte Sant' Angelo. Deze cultusplek - de Italiaanse variant van Mont Saint Michel (Fr.) - is belangrijk omdat de aartsengel Michael hier in 490 verschenen zou zijn. Ook gingen vanouds veel pelgrims vanaf deze plek per schip richting het Heilige Land. Ik laat dit heiligdom links liggen en loop nog enkele dagen door het binnenland voor ik bij Bari de zee zal zien. Op deze route zijn vele plekken waar een heilige wordt vereerd of relikwieën worden bewaard. Het zijn er teveel om op te noemen.
Toen ik vanaf Troia over een kaarsrecht stuk liep van 32 km zonder schaduw deed me dat denken aan de Meseta in Spanje. Ook zo'n vlakke, lange weg, waarbij je je grenzen verkent. Het brengt je respect bij voor de elementen, hier spot je niet mee.
Er wordt wel gezegd dat je ten zuiden van Rome niemand kunt vertrouwen en erg op moet passen om niet opgelicht te worden. Dat is een fabel. Je moet natuurlijk altijd opletten maar je wordt hier niet opgelicht en de mensen zijn overal vriendelijk en behulpzaam. De levensstandaard is wat lager denk ik en er is werkloosheid en dat brengt de nodige problemen met zich mee. Ook wordt hier bijna geen Engels gesproken, of de woordenschat is erg beperkt.
Steeds wordt er met bewondering gereageerd op mijn voettocht. In een bar was het weer zo, en een man die mijn verhaal hoorde betaalde daarop spontaan m'n koffie en croissant. Overigens is er geen reden om op te scheppen, het zijn immers stukjes weg die uiteindelijk een geheel vormen. Elke dag komt er weer zo'n stukje bij. En het is een leerweg in verschillende opzichten. Vaak lopen de zaken net wat anders dan je je had voorgesteld en moet je je aanpassen. Ik stapte bij een oudere man die met de auto passeerde in, wat ik normaal gesproken niet zou doen. Maar hij gebaarde met zoveel overtuiging dat ik het toch deed. Hij kon blijkbaar niet aanzien dat iemand zover moet lopen, met een rugzak nog wel. Toen ik hem van mijn plannen vertelde, kon hij alleen maar zijn hoofd schudden... En of ik wel genoeg te eten had, en een slaapplek etc.
Ik eindig met de woorden waarmee de gids van Ben Teunissen, die ik als e-book gebruik, begint:
Wie zich nooit in de weg vergist, heeft onderweg veel moois gemist.
Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

18 Reacties

  1. Johan Siebelink:
    18 april 2016
    Ik heb veel bewondering voor U. Wat een onderneming. Ik wens U veel succes en hoop dat
    U Uw eindbestemming mag bereiken.
  2. Marchien enkelaar lenten:
    18 april 2016
    Bedankt Bram, het was denk ik een vermoeiende, zware tocht dit keer zo lees ik uit je verhaal. Maar ook nu weer had je mooie en inspirerende ontmoetingen. Fijn dat je ons deelgenoot maakt van de bezienswaardigheden en ontmoetingen op je reis.Ik volg je via de kaarten in mijn Bosatlas.
  3. Paula:
    18 april 2016
    ach Bram, wat zal de hitte vermoeiend voor je zijn! Heerlijk: het zonovergoten zuidelijke Italië, jazeker. Maar lang niet altijd, als je op pad bent met een zware rugtas en een voorop gezet doel, zoals jij. Komt er binnenkort niet weer een rustdag aan?
    In gedachte wuif ik je een koele bries toe.
    Ik wens je voorspoed toe op de weg die je gaat!
    een lieve groet.
  4. Wouter Schraven:
    18 april 2016
    Hoi Bram, wat een onderneming weer. Tussen de regels door hoor ik dat het van tijd tot tijd afzien is en dat je grenzen aan het verkennen en misschien wel aan het verleggen bent. Je doet het toch maar weer. Petje af en goede en inspirerende reis verder. Wouter
  5. Dorie vd Brink:
    18 april 2016
    Ik volg je met veel bewondering en wens je alle goeds op je verdere reis!!
  6. Anne-Marie:
    18 april 2016
    Wat een mooi teken, zo'n stapel stenen als letterlijke mijlpaal. Dank voor je mooie foto's en op alle fronten indrukwekkende verhalen.
  7. Wil Leeman:
    18 april 2016
    Ik lees met plezier je reisverslagen,het doet me denken aan mijn basisschool, heeeeel lang geleden.Eens zullen alle puzzelstukjes op z'n plaats vallen,nog een mooie wandeling.
  8. Jaantje en Ben:
    19 april 2016
    Hallo Bram,
    We hebben weer genoten van je vervolgverhaal en begrijpen dat het al redelijk warm is daar in zuid-Italië, hoewel het pas midden april is. We bewonderen je doorzettingsvermogen, maar dat kennen we al van je vorige reizen. Sterkte en goede reis verder!
  9. Andries en Alie:
    19 april 2016
    Dank voor je verhaal, op weg naar Bari.
    Niet het makkelijkst stuk van je tocht maar je houdt vol!
  10. Miep Hartman:
    19 april 2016
    Ook ik volg jouw verhaal met belangstelling. 5 mei gaan mijn dochter en ik met het vliegtuig naar Bari. Met een gehuurde auto gaan we op verkenning in Apulia. Door jouw verhalen kom ik al een beetje in de stemming!
    Goede voortzetting van jouw reis!
  11. Bep Oudshoorn:
    19 april 2016
    Vandaag kwam ik een reiszegen tegen die ik wil delen met je. Hij komt uit het boekje 'Zwervend door het leven'.
    'Laat God je onafscheidelijk vergezellen
    en je begeleiden op al je wegen;
    laat Christus de staf zijn in je hand
    en de richting van elke voetstap;
    laat de Geest voor je zijn
    als een wind in de rug,
    die je vrede brengt op wegen van vrede.
    Wees gezegend, ga met God, à Dieu!
  12. Rudie en Imelda:
    20 april 2016
    Een intensieve wandeling deze keer met heel veel geschiedenis onderweg.
    Sterkte met de warmte, goed blijven drinken.
    groetjes
  13. Jenny:
    20 april 2016
    Wat een "rijke en inhoudelijke reisverhalen" ik geniet ervan

    Alle goeds voor de verdere "wandeltocht"

    Een vredevolle groet,
    Jenny
  14. Piet Overduin:
    22 april 2016
    BESTE Bram,
    voor het eerst je blog gelezen.Je bent al een eind onderweg.
    Ik heb met plezier je verhaal gelezen. 32 km zonder schaduw is flink afzien. Mijn petje af.
    Goede reis verder,.Piet Overduin
  15. Ben:
    22 april 2016
    Je gaat als een speer Bram! Leuk dat uit het verhaal blijkt dat je je toch een heuse pelgrim bent gaan voelen.
    Ik wens je een goede tocht naar nog verre onbekende doelen.
    Pelgrimsgroet
    Ben Teunissen
  16. Gerard en henny:
    23 april 2016
    Dag Bram eindelijk kunnen wij jou nou ook volgen
    Wat een mooie beschrijving en fijn dat het goed gaat
    Met jou. Hier ook en groetjes ook van Marrie,
  17. Marja Visser -De Bruin:
    24 april 2016
    Wat een enorme prestatie om deze weg te gaan. Wij doen het je niet na. Je noemt de bewondering voor de elementen. Wij krijgen in ons eigen landje een eigen deel, van wind en hagel mee. Wij wensen je gods zegen op je pad. Liefs Jan en Marja.
  18. Paula:
    27 april 2016
    lieve Bram,
    Het is vandaag Koningsdag en om de feestvreugde kracht bij te zetten, komt er weer een reisverslag van jou binnen, dankjewel!
    In jouw verhaal met allerhande informatie over land, stad en cultuur noem je ook, dat er weinig ontmoetingen zijn. Dat maakt het ongetwijfeld zwaarder voor je, want op zo'n lange tocht heb je natuurlijk zo nu en dan behoefte aan een inspirerend contact of gesprek. Blijf er oog voor houden, ze komen vast wel weer op jouw weg.
    Over een paar dagen ga je waarschijnlijk al inschepen voor Patras. Geweldig; ik wens je al vast behouden vaart!
    Een warme groet uit kil Nieuwegein.