Rome, einde of nieuw begin?
6 oktober 2014
De laatste etappe is 17 km en gaat van La Storta naar Rome grotendeels over drukke straatwegen. Aan het eind toch nog door een stil park over de Monte Mario. Dan doemt het indrukwekkende Sint Pietersplein op en besef je dat aan een lange voettocht een einde is gekomen. Wat lijkt het ontzettend lang geleden dat ik op 7 juli bij de poort van Canterbury Cathedral van start ging. De opdracht die ik daar kreeg is steeds met me meegegaan: vrede brengen op de weg die ik ga.
In de komende tijd hoop ik dat alle indrukken die ik onderweg heb opgedaan een plek krijgen. Het is veel meer dan ik op dit moment zou kunnen verwoorden.
Op looptempo heb ik alles voorbij zien gaan: het landschap wat elke dag weer anders was. De mensen met hun verschillende talen en gewoontes. Wat is er een verscheidenheid. En natuurlijk de medepelgrims met hun bijzondere en aangrijpende levensverhalen.
Voor velen is Rome het beginpunt voor een reis of pelgrimage naar Jeruzalem. Ik heb erover gedacht of dat ook iets is wat ik zou kunnen doen en hoe je dat dan aanpakt. Het is nu even niet aan de orde.
Ik pak nu eerst weer de draad op na een periode van bezinning. Verder gaan met dezelfde dingen en toch het gevoel hebben dat het nieuw is.
Zovelen hebben mij gevolgd en zijn "meegelopen", via de blog, of op andere manieren. Heel trouw soms. Een tante van 85 jr heeft me elke week gebeld! Het heeft me bemoedigd. En het is me overkomen dat ik ver van huis kon ervaren dat je elkaar toch heel nabij kunt zijn... Bedankt voor al deze blijken van belangstelling.
Een paar dagen blijf ik nog in Rome om deze bijzondere stad te verkennen. Daar ben ik al mee begonnen vandaag. Overal om je heen zie je de drieduizend jaar oude geschiedenis van de stad. Het is duizelingwekkend en ik geniet ervan. Samen met Frank, die mij vandaag en morgen vergezelt.
Aan het eind van de week ga ik per trein weer huiswaarts als een dankbaar en verwonderd mens.
Deze blog blijft nog een paar weken reklamevrij, daarna wordt het tijd om af te sluiten. We zullen elkaar vast nog wel spreken, iedereen heeft immers zijn verhaal.
In de komende tijd hoop ik dat alle indrukken die ik onderweg heb opgedaan een plek krijgen. Het is veel meer dan ik op dit moment zou kunnen verwoorden.
Op looptempo heb ik alles voorbij zien gaan: het landschap wat elke dag weer anders was. De mensen met hun verschillende talen en gewoontes. Wat is er een verscheidenheid. En natuurlijk de medepelgrims met hun bijzondere en aangrijpende levensverhalen.
Voor velen is Rome het beginpunt voor een reis of pelgrimage naar Jeruzalem. Ik heb erover gedacht of dat ook iets is wat ik zou kunnen doen en hoe je dat dan aanpakt. Het is nu even niet aan de orde.
Ik pak nu eerst weer de draad op na een periode van bezinning. Verder gaan met dezelfde dingen en toch het gevoel hebben dat het nieuw is.
Zovelen hebben mij gevolgd en zijn "meegelopen", via de blog, of op andere manieren. Heel trouw soms. Een tante van 85 jr heeft me elke week gebeld! Het heeft me bemoedigd. En het is me overkomen dat ik ver van huis kon ervaren dat je elkaar toch heel nabij kunt zijn... Bedankt voor al deze blijken van belangstelling.
Een paar dagen blijf ik nog in Rome om deze bijzondere stad te verkennen. Daar ben ik al mee begonnen vandaag. Overal om je heen zie je de drieduizend jaar oude geschiedenis van de stad. Het is duizelingwekkend en ik geniet ervan. Samen met Frank, die mij vandaag en morgen vergezelt.
Aan het eind van de week ga ik per trein weer huiswaarts als een dankbaar en verwonderd mens.
Deze blog blijft nog een paar weken reklamevrij, daarna wordt het tijd om af te sluiten. We zullen elkaar vast nog wel spreken, iedereen heeft immers zijn verhaal.
Tot gauw!
Jacqueline
We lezen het net en Cock kreeg er letterlijk kippenvel van!!
Zo prachtig als je dit ook kan beschrijven. Puur zoals je je gevoelens onder woorden brengt en je deelt dit met ons. Dankbaar!
De reis gaat verder in je dagelijkse leven. Dat weten we als pelgrims.
Heb nog een fijne tijd en we wensen je een goede terugreis naar Lopik.
Tot binnenkort.
Hartelijke groeten van ons.
Wat een feest om dit allemaal te lezen. De blijdschap straalt van het scherm af! Van harte gefeliciteerd, vooral ook met het feit, dat je weet je aan de opdracht te hebben gehouden: vrede brengen op de weg die je ging/gaat. Wat geweldig, dat je dat oprecht kunt zeggen. Dat zal je grote voldoening geven. Dit zijn eigenlijk al teveel woorden en anderzijds veel te weinig; ik vat ze samen in een simpel: BRAVO Bram!
en dank!
Groetjes, Elly van Dinther
Proficiat met je aankomst op het St.Pietersplein in Rome.
Hartelijke groet,
Jenny
Geweldig hoe je de reis hebt gemaakt.
Ik heb genoten van je verhalen en heb bewondering voor hetgeen je hebt gepresteerd.
Straks weer "wennen "aan de dagelijkse dingen.
We zien je wel weer in de Marcuskerk of Tolsteeg.
Hartelijke groeten,
Kees.
Gefeliciteerd met deze mooie pelgrimstocht,geniet nog van de Sint Pieter en van de rest van Rome. Bedankt voor de mooie reisverhalen, foto's en video's.
Tot ziens in Lopik.
missen. Leuk dat Frank de laatste dagen bij je is. Geniet hiervan. Fijne dagen en een goede terug reis.
Tot kijk. Groetjes van Ko en Rudie
groeten van Miep.
Je einddoel bereikt en hoe! Hulde! Maar wat belangrijker is, dat je zoveel ervaren hebt en je reis je dus veel opgeleverd heeft. Mooi dat we dat zo konden volgen, dank dat je dat op deze manier gedaan hebt.
Nu nog even genieten van het mooie Rome! Daar is zoveel te zien en historie te beleven. Geniet ervan en fijn dat Frank er even bij kon zijn.
Goede terugreis, daarna zul je nog een poos nodig hebben om alles te verwerken, het opnieuw te beleven en er iets mee te doen.
Groeten, Bram en Coby
Je hebt Rome bereikt, maar dat was meer een middel dan het doel....de weg was het echte doel. Wat een ervaring, dank dat we het mochten meebeleven.
Het zal wennen zijn, eerst die enorme drukte in Rome en dan weer het gewone leven.
Geniet nog even van Rome en we zien je graag weer bij ons.
Groet, Anne-Marie
Hartelijk bedankt voor alles!
Lieve groet, Marieke
Wij zijn trots op jou om met zo'n doel je reis vanaf Canterbury tot in Rome te volbrengen. Ook zijn we blij jou onderweg te hebben mogen ontmoeten. Het blijft een waardevolle ervaring.
Anna Vali stelt: De enige manier om te komen waar je wilt zijn, is te zijn waar je bent.
We hopen dat je na al die maanden weer goed gaat landen op vaderlandse bodem. Het ga je goed!
Carla en Ben
Gert
wir (Brigitte und Gerhard aus Berlin) haben uns erstmals am Großen Sankt Bernhard Pass und auf dem weiteren Weg noch ein paar Mal getroffen. Von diesen Begegnungen gibt es einige Fotos, die ich Die gern schicken möchte. Bitte teiel mir Deine E-Mail mit. Alles Gute für das neue Jahr wünschen Dir
Brigitte und Gerhard